DENTES DE COELLO

“Pasaba horas escoitando os paxaros. Foi vivir ao monte. A xente non atura que alguén se comporte así. Non o entenden. Desconfían.
Sospeitan. Miña avoa tiña medo de que lle fosen facer dano, pero non, non se trataba diso. Todos os bosques teñen as súas pantasmas.
Todos os pobos precisan o seu personaxe escuro, o malo dos contos.”
(Extracto de Dentes de coello.)
O xurado destaca o ambiente da peza na que o soño, a realidade e a violencia xeran unha paisaxe dual na que a realidade e a irrealidade se mesturan creando unha peza de gran carga atmosférica.
… destacan os xogos de sombras e luces, o espazo sonoro, a carga simbólica das personaxes e o desenvolvemento dunha trama chea de terror e surrealismo semellante ás paisaxes audiovisuais do cineasta David Lynch.
(Extracto da acta do xurado do IV Premio Laudamuco)